 |
| φωτο απο http://imerazante.gr/ |
«Όταν θέλεις κάτι όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις», γράφει ο διάσημος συγγραφέας, Paulo Coelho και έχει απόλυτο δίκιο, ιδιαίτερα, όταν πρόκειται για το προσωπικό μας όνειρο, το οποίο τυγχάνει να είναι ταυτόχρονα και συλλογικό. Ο λόγος για τη Διευθύντρια της Δημόσιας Ιστορικής Βιβλιοθήκης, Χριστίνα Λούντζη, η οποία έβαλε στοίχημα με τον εαυτό της να σώσει το Ίδρυμα και το έκανε, επειδή θεώρησε ότι ήταν χρέος της στη Ζάκυνθο.
Η κ. Λούντζη άσκησε τα καθήκοντα της Προϊσταμένης μόνο είκοσι μήνες (από το Σεπτέμβριο του 2012 έως τον Ιούλιο του 2014) και στο ελάχιστο αυτό χρονικό διάστημα προσέφερε στο νησί ανεκτίμητες υπηρεσίες, διότι κατόρθωσε να κρατήσει τη Βιβλιοθήκη ανοιχτή, σε μια περίοδο που ήταν απαξιωμένη και εγκαταλελειμμένη.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
Το 2006, η Βιβλιοθήκη άρχισε να παρουσιάζει φθορές, λόγω των σεισμικών δονήσεων. Το Υπουργείο Παιδείας απέστειλε ομάδα μηχανικών, οι οποίοι έκριναν ακατάλληλα για χρήση το κεντρικό βιβλιοστάσιο και το μεγάλο αναγνωστήριο, συντάσσοντας παράλληλα μελέτη για την ανακαίνιση όλου του συγκροτήματος.
Το 2008, συνταξιοδοτήθηκε η Διευθύντρια της Βιβλιοθήκης κ. Γεωργία Κόκλα – Παπαδάτου, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία χαώδης κατάσταση που δεν τιμούσε τη Ζάκυνθο.
Από το 2008 έως το 2014, κανένας φορέας ή τοπικός παράγοντας δεν ενδιαφέρθηκε για τη Βιβλιοθήκη και ίσως να βόλευε κάποιους η υποβάθμισή της, γιατί σκέφτονταν, λόγω των προβλημάτων που είχαν δημιουργήσει οι σεισμοί, να θέσουν θέμα στατικής επάρκειας του κτηρίου. Η άποψη αυτή δεν ευσταθεί, διότι πρόκειται μόνο για προβλήματα στη μεσοτοιχία αναγνωστηρίου και βιβλιοστασίου, καθώς και στην οροφή του πρώτου. Τότε κάποιοι «φαεινοί» εγκέφαλοι άρχισαν να σκάφτονται τη μεταφορά της Βιβλιοθήκης, αλλά δεν ήξεραν πού να την στεγάσουν. Μάλλον έψαχναν «άλλοθι» με τη δήθεν μεταφορά της, για να πετάξουν το παρελθόν μας σε καμία αποθήκη, με συνέπειες που ούτε να τις σκεφτόμαστε δεν θέλουμε.
Εκείνη την περίοδο, λοιπόν, είχαν ακουστεί διάφορες «λύσεις», όπως η μετεγκατάστασή της στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως, αλλά ο χώρος του δεν επαρκούσε, ενώ δεν γνώριζαν και την άποψη της τοπικής Εκκλησίας. Μετά «έπεσε» στο τραπέζι η τρομερή ιδέα της μεταφοράς της Βιβλιοθήκης στο κτήριο της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ζακύνθου στην παραλιακή και της Αστυνομίας στο Νοσοκομείο. Σκέτη τρέλα, δηλαδή (πραγματική και όχι μεταφορική).
Ωστόσο, δυσχεραίνει κάθε ενέργεια η συμφωνία του Δήμου Ζακυνθίων με το Δημόσιο, επί Δημαρχίας Τάλμποτ Κεφαλληνού, σύμφωνα με την οποία παραχωρήθηκε, εσαεί, τμήμα 600 περίπου τετραγωνικών μέτρων στο συγκρότημα της πλατείας Σολωμού από το Δήμο στο Δημόσιο για τη λειτουργία της Βιβλιοθήκης. Επίσης, αναφέρεται ότι, εάν αποφασιζόταν η μεταφορά της, έπρεπε να στεγαστεί σε χώρο ιδίων τετραγωνικών και ίσης αξίας, ενώ ο Δήμος θα αναλάμβανε όλα τα έξοδα, ώστε να καταστεί αυτός λειτουργικός. Αλήθεια, πού υπάρχει στη Ζάκυνθο τέτοιο «φιλέτο», όπως στην πλατεία Σολωμού; Δύσκολο να βρεθεί και έτσι σταμάτησαν και οι «φαεινές» ιδέες. Προσωρινά μάλλον, γιατί, όπως φημολογείται, το σχέδιο εξακολουθεί να υπάρχει στο μυαλό κάποιων.
Μετά από όλα αυτά, η «Ημέρα» θεώρησε δικό της καθήκον να αναδείξει τη Δημόσια Βιβλιοθήκη, τις σπάνιες εκδόσεις, τα αξιόλογα εκθέματά της και το σπάνιο αρχειακό της υλικό, καθώς και την προσφορά της κ. Λούντζη, απλά και μόνο επειδή το πολύτιμο αυτό Ίδρυμα πρέπει να εξακολουθήσει υφίσταται αλλά και να αποτελεί χώρο μνήμης και πολιτισμού.
Σημειώνουμε, επίσης, ότι οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο, απεικονίζουν, σε αντιπαράθεση, το χάλι που επικρατούσε στο χώρο, πριν από δύο χρόνια, καθώς και πώς κατέστη σήμερα ένας αξιόλογος και επισκέψιμος χώρος.
Τέλος, θεωρείται σημαντικό το γεγονός ότι την κ. Λούντζη θα διαδεχθεί ο πρώην Αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου Ζακυνθίων, Άκης Λαδικός, ο οποίος έχει αποδείξει, εμπράκτως, την αγάπη του στην ιστορία και τον πολιτισμό μας. Του ευχόμαστε καλή επιτυχία στα νέα του καθήκοντα.
Χρ. Λούντζη: «Οφείλουμε να διατηρήσουμε και να αναδείξουμε τη Βιβλιοθήκη»!
Στη Βιβλιοθήκη ο επισκέπτης μπορεί να ανασυνθέσει τη φημισμένη «Φλωρεντία της Ανατολής», μέσα από τις ιστορικές πηγές και την πληθώρα των βιβλίων.
Επομένως, είναι μια κιβωτός ιστορικής μνήμης, ένα παράθυρο στη νεώτερη ιστορία της Ευρώπης, μα πρωτίστως ένα σημαντικό εργαλείο για τη διατήρηση της ελληνικής συνείδησης και της νεοελληνικής ταυτότητας. Για τους λόγους αυτούς, αλλά και ως «αντίδωρο» για την προσφορά της Ζακύνθου στον πολιτισμό της νεώτερης Ευρώπης οφείλουμε να την διατηρήσουμε, να την συντηρήσουμε, να την προβάλουμε και να της δώσουμε τη θέση που της αξίζει.
Στη Βιβλιοθήκη ο επισκέπτης μπορεί να ανασυνθέσει τη φημισμένη «Φλωρεντία της Ανατολής», μέσα από τις ιστορικές πηγές και την πληθώρα των βιβλίων.
Επομένως, είναι μια κιβωτός ιστορικής μνήμης, ένα παράθυρο στη νεώτερη ιστορία της Ευρώπης, μα πρωτίστως ένα σημαντικό εργαλείο για τη διατήρηση της ελληνικής συνείδησης και της νεοελληνικής ταυτότητας. Για τους λόγους αυτούς, αλλά και ως «αντίδωρο» για την προσφορά της Ζακύνθου στον πολιτισμό της νεώτερης Ευρώπης οφείλουμε να την διατηρήσουμε, να την συντηρήσουμε, να την προβάλουμε και να της δώσουμε τη θέση που της αξίζει.
Δέκα σωτήριες δράσεις της Χρ. Λούντζη
1. Τακτοποίησε και αρχειοθέτησε το δανειστικό τμήμα.
2. Έφερε στο φως επτά ογκώδεις φακέλους και εξέθεσε τμήμα του, σε ειδική προθήκη, στον προθάλαμο
3. Εξέθεσε τμήμα των αρχείων του Ντίνου Κονόμου, όπως και των Αντωνίου και Στεφάνου Χαριάτη
4. Συγκέντρωσε και παρουσίασε ομαδικά τη συλλογή φωτογραφιών των μεγάλων δωρητών της Βιβλιοθήκης
5. Επιχείρησε να δοθεί οριστική λύση στο κτηριακό, με συνεχή παρουσία στο Υπουργείο Παιδείας, αλλά και υπομνήματα, με επακόλουθο τη χρηματοδότηση του Ιδρύματος, μετά τη δωρεάν μελέτη του Αρχιτέκτονα Σπύρου Χειμαριού, με 46.000 ευρώ περίπου, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την αποκατάσταση των ζημιών στο βιβλιοστάσιο και το κεντρικό αναγνωστήριο, τον καθαρισμό και ευπρεπισμό του χώρου
6. Ενεργοποίησε τη μελέτη του Υπουργείου Παιδείας για την ανακαίνιση και θωράκιση της Βιβλιοθήκης, με χρηματοδότηση 805.000 ευρώ για το 2015, καθώς και 250.000 ευρώ για το 2016.
7. Ζήτησε τη στελέχωσή της με το απαιτούμενο προσωπικό, διότι από τις εννέα οργανικές θέσεις, έχει καλυφθεί μόνο μία, ενώ οι υπόλοιπες με τη διάθεση εργαζομένων πεντάμηνης κοινωφελούς απασχόλησης από την Περιφερειακή Ενότητα.
8. Δημιούργησε ιστοσελίδα, με τη διεύθυνση www.vivlio-Zakynthos.gr., καθώς και facebook, που αριθμεί 2.610 φίλους.
9.Συμμετείχε σε εκδηλώσεις καθώς και στο πρόγραμμα «Future Library»
10. Ψηφιοποίησε, συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας, σημαντικό αριθμό βιβλίων, εφημερίδων και περιοδικών του 18ου, 19ου και 20ού αιώνα.
1. Τακτοποίησε και αρχειοθέτησε το δανειστικό τμήμα.
2. Έφερε στο φως επτά ογκώδεις φακέλους και εξέθεσε τμήμα του, σε ειδική προθήκη, στον προθάλαμο
3. Εξέθεσε τμήμα των αρχείων του Ντίνου Κονόμου, όπως και των Αντωνίου και Στεφάνου Χαριάτη
4. Συγκέντρωσε και παρουσίασε ομαδικά τη συλλογή φωτογραφιών των μεγάλων δωρητών της Βιβλιοθήκης
5. Επιχείρησε να δοθεί οριστική λύση στο κτηριακό, με συνεχή παρουσία στο Υπουργείο Παιδείας, αλλά και υπομνήματα, με επακόλουθο τη χρηματοδότηση του Ιδρύματος, μετά τη δωρεάν μελέτη του Αρχιτέκτονα Σπύρου Χειμαριού, με 46.000 ευρώ περίπου, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την αποκατάσταση των ζημιών στο βιβλιοστάσιο και το κεντρικό αναγνωστήριο, τον καθαρισμό και ευπρεπισμό του χώρου
6. Ενεργοποίησε τη μελέτη του Υπουργείου Παιδείας για την ανακαίνιση και θωράκιση της Βιβλιοθήκης, με χρηματοδότηση 805.000 ευρώ για το 2015, καθώς και 250.000 ευρώ για το 2016.
7. Ζήτησε τη στελέχωσή της με το απαιτούμενο προσωπικό, διότι από τις εννέα οργανικές θέσεις, έχει καλυφθεί μόνο μία, ενώ οι υπόλοιπες με τη διάθεση εργαζομένων πεντάμηνης κοινωφελούς απασχόλησης από την Περιφερειακή Ενότητα.
8. Δημιούργησε ιστοσελίδα, με τη διεύθυνση www.vivlio-Zakynthos.gr., καθώς και facebook, που αριθμεί 2.610 φίλους.
9.Συμμετείχε σε εκδηλώσεις καθώς και στο πρόγραμμα «Future Library»
10. Ψηφιοποίησε, συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας, σημαντικό αριθμό βιβλίων, εφημερίδων και περιοδικών του 18ου, 19ου και 20ού αιώνα.
Ντιάνα Χαϊκάλη
